Can't do nothing

 
In een oud bedrijfspand aan de Bickhorstlaan is sinds anderhalf jaar het kunstenaarsinitiatief Billytown gevestigd. Behalve werkruimtes, een bibliotheek en een kookeiland is er in dit pand een door de kunstenaars gerunde galerieruimte. Billytowner en kunstenaar Bernice Nauta organiseerde hier in de afgelopen maanden een groepsexpositie waarin het werk van zeven internationale kunstenaars is ondergebracht.   
 
De expositietitel zou makkelijk uit de mond van een dwarsliggende Amerikaanse puber kunnen komen: ‘can’t do nothing’. In dit opzicht zijn de exposerende kunstenaars wellicht een soort verveelde tieners, die zich met een eigen taal afzetten tegen de maatschappelijke orde. ‘Tricksters’ noemt Nauta de door haar bijeengebrachte exposanten ook wel. De dubbele ontkenning in de naam zorgt overigens voor een grappige tegenstelling: niet niets kunnen doen, leidt immers juist onvermijdelijk tot actie. Hoe dan ook, de geestigheid van de expositietitel klinkt door in de werken. Een uitgestrekte torso met een papieren koffiebeker in zijn arm, tekeningen met gekleurde zeepjes en een video waarin een wandelaar in Tokyo een monoloog begint met een robot, laten zien dat de kunstenaars beschikken over een gezonde dosis humor. Wie graag vrij van verwarring wil blijven, kan beter vluchtig rondkijken. Maar als je het aandurft, kun je op zoek gaan naar verhalen en verwijzingen in, tussen en rondom de werken.
 
Zoutpilaar
Aan duizelingwekkende gedachtenspinsels is namelijk geen gebrek in de tentoonstelling. De kunstwerken van initiatiefnemer en kunstenaar Bernice Nauta bijvoorbeeld, laten zich niet in een oogopslag vangen en zetten aan tot filosofische overpeinzingen. Zo bestaat ‘Positive Cowboy’s Abandonned Wife’ uit een tekening van een door haarzelf bedachte cowboy die negen seconden in de toekomst leeft. Zijn vrouw kan hij alleen in echo’s horen en de onmogelijkheid om haar vanuit te toekomst te ontmoeten, inspireert hem haar schoonheid in stukjes zeep te vereeuwigen. Nauta heeft diverse vrouwfiguurtjes, gemaakt van kleurige zeepjes, op de vloer onder de tekening uitgestald, zodat ze geurend de gedachten prikkelen. Een ander beeld waarin Nauta over tijd filosofeert, heeft als titel ‘Creatief Offer’. Voor dit werk bouwde ze een pilaar van opgerolde mislukte schilderijen, die drie maanden in een zoutoplossing hebben gelegen. Naast de fraaie en met zoutkristallen bedekte kolom staan twee gipsen voetjes; een verwijzing naar het Bijbelverhaal over Lot, wiens vrouw in een zoutpilaar veranderde omdat zij achterom keek. Hoewel je je bij Nauta’s werk kan afvragen in hoeverre een niet geïnformeerde bezoeker iets meekrijgt van de achterliggende ideeën, zijn de beelden fraai en fantasierijk.     
 
Le Corbusier
Een kunstenaar met een brede en interdisciplinaire interesse is exposant Vincent Yudaev. Behalve door literatuur, filosofie en taalwetenschap laat hij zich inspireren door architectuur. De torso’s die hij op zelfgebouwde houten stellages heeft neergezet, zijn geen klassieke lichaamsstudies, maar variaties op een wiskundig mensmodel, ontworpen door de architect Le Corbusier. Op komische wijze speelt hij met de afmetingen van deze ‘Modulor’. Opvallend hierbij is het levensgrote menselijke silhouet, waarbij Yudaev een been dwars heeft ingezet, zodat de tweedimensionale figuur een wiebelige stap in de ruimte zet. Meer cryptisch zijn Yudaev’s kapstokken met opgeschilderde symbolen in de uithoeken van de ruimte. Zelf zegt hij hierover, dat dit een soort Wi-Fi-palen zijn waarvan de beelden signalen van ontvangen.
De overige kunstenaars in de expositie tonen vooral tweedimensionaal werk. De moeite waard zijn hierbij de schilderijen van Kim David Bots, die zichzelf sinds een jaar dwingt om alleen te schilderen op het volgens hem ongemakkelijke formaat van 40 bij 60 centimeter. En André Sousa trekt de aandacht, omdat hij zijn schilderijen niet aan de muur, maar aan het plafond heeft gehangen. Als toeschouwer kun je er hierdoor niet alleen voor, maar ook tussen gaan staan. Wie na het bezoek zin heeft in een muzikale toegift, kan de cassetterecorder in de gang aanzetten. Als aanvulling op en afsluiting van de tentoonstelling kun je hierop de originele ‘Can’t Do Nothing’ soundtrack beluisteren.  

Can’t Do Nothing
Billytown - Binckhorstlaan 161
te zien tot en met april 23
Open do-za 12.00-18.00
www.billytown.org